| انواع اویز
گوشواره ها:
در میان زیور آلات آویزی، گوشواره ها کم خطرترین هستند.اما در شرایطی خاص حتی گوشوارهها هم خطرناک محسوب می شوند. نرمه گوش (قسمت گوشتی پایین گوش) از جمله امن‌ترین نواحی بدن برای اتصال آویز گوشواره‌هاست
سوراخ کردن نرمه گوش و آویزان کردن آویزی به آن، رسمی است که از دیر باز در فرهنگ‌های گوناگون برای خانم‌ها مرسوم بوده است ایجاد چند سوراخ بر روی گوش شایع است اما سوراخ کردن لاله گوش (قسمت غضروفی بالای گوش) خطرناک است. زیرا این منطقه غضروفی است و رگ خونی ندارد، در نتیجه التهاب اطراف سوراخ ایجاد شده دیرتر بهبود پیدا می‌کند .
اویز بینی :
. در بعضی کشورها مثل هند قرار دادن آویزی در بینی نیز متداول است این کار نیز بایستی توسط پزشک انجام گیرد زیرا درصورت گشادبودن سوراخ موردنظر احتمال اسپیره ویا ورود به دستگاه تنفسی وجود دارد.
لب و زبان:
جزء بافت‌های بسیار پرخون بدن هستند که سوراخ کردن آنها احتمال ایجاد خونریزی‌های شدید و نیز التهاب و عفونت در این نواحی را به همراه دارد. تورم‌های شدیدی که گاه به دنبال سوراخ کردن لب یا زبان ایجاد می‌شود ممکن است به بسته شدن راه‌های هوایی بیانجامد. نصب اویز در بالا یا پایین لب بسیار معقولتر است
اویز ناف:
ناف نیز از مناطق کم خون است که احتمال خونریزی در ان کمتر است اما بایستی نصب با دقت پیگیری شود تا احتمال عوارضی جون اباز ماندن پوست کم شود
برای سوراخ کردن بدن بایستی به مراکز درمانی مجاز که از استریل بودن وسایل و تجهیزات آن مطمئن هستیم، مراجعه کنیم، زیرا احتمال انتقال عفونت‌هایی مثل هپاتیت و کزاز با وسایل آلوده وجود دارد.
بهتر است در این مورد از پزشک خود راهنمایی بخواهید. نصب اویزگوش در شرایط استریل، درمجموع عملی کم‌خطر است اما در مورد بعضی از بیماران مثل کسانی که استعداد عفونت دارند(بیماران دیابتی یا افرادی که کورتون مصرف می‌کنند) و یا افرادی که احتمال خونریزی در آنهابالاست (مثل افرادی که داروی ضدانعقاد مصرف می‌کنند)، بهتر است قبل از سوراخ کردن بدن،با پزشک مشورت شود.
● عوارض اویزها
از جمله این عوارض می‌توانیم به عفونت‌ها، حساسیت به فلزهای مختلف اویز یا پیرسینگ ها،تشکیل یک بافت برجسته در ناحیه نصب و نیز پارگی محل در اثر ضربه اشاره کنیم.
احتمال ایجاد عفونت و آب معمولا در ماه‌های اول بعد از سوراخ کردن، به‌خصوص در ماه‌های گرمسال، زیاد است.
علامت ایجاد این عفونت در قسمت اویز، تورم دردناک، گرمی و قرمزی است.
● نکات مهم درباره اویزها
۱) قبل از اقدام به پیرسینگ با پزشک خود مشورت کنید تا از نظر سلامت عمومی بدن مشکلی وجود نداشته باشد. در ضمن از پزشک خود در مورد مراکز مجاز و مطمئن برای این کار راهنمایی بخواهید.
۲) بعد ازنصب اویز محل سوراخ شده را با یک حوله گرم و مرطوب کمپرس کنید و در صورت نیاز ازیک پماد آنتی‌بیوتیک بدون نسخه یا آنتی‌بیوتیکی که پزشک دستور می‌دهد، استفاده کنید.
۳) از اویز‌های سنگین به مدت طولانی استفاده نکنید،
4) یکی از عوارض شایع استفاده از اویزها، حساسیت پوستی به فلزهایی است که گوشواره ازآن ساخته شده است. این حساسیت‌ها به‌صورت خارش، قرمزی و التهاب دیده می‌شود. معمولاافراد به گوشواره‌هایی از جنس نیکل حساسیت دارند اما حساسیت به طلا و یا نقره نیز گزارش شده است.
برای برطرف شدن حساسیت، بهتر است اویزخود را عوض کنید و اگر مشکل برطرف نشد، شایدلازم باشد مدتی اویزرا از گوش خود خارج کنید. در این زمان لازم است با پزشک خود مشورت کنید |
